အရည္ခ်င္းရွိၿပီး စိတ္ေကာင္းမရွိရင္ အလကားပဲ

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဖုိး
==============

အရည္အခ်င္း ဘယ္ေလာက္႐ွိ႐ွိ
စိတ္ေကာင္းမ႐ွိရင္ အလကားပါပဲ။

ေငြေၾကးဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာ ခ်မ္းသာ
ကုိယ္ခ်င္းမစာတတ္ရင္ အလကားပါပဲ။

ဘယ္ေလာက္ပဲ ေက်ာ္ၾကား ေက်ာ္ၾကား
ကုိယ္က်င့္တရားမေကာင္းရင္ အလကားပါပဲ။

ပညာေတြ ဘယ္ေလာက္တတ္တတ္
အေကာင္းအဆုိးကုိ မခြဲျခားႏူိင္ရင္ အလကားပါပဲ။

႐ုပ္ရည္ဘယ္ေလာက္ေခ်ာေခ်ာ
စိတ္ထားမေကာင္းရင္ အလကားပါပဲ။

ေငြေၾကးဘယ္ေလာက္ အကုန္ခံၿပီး လွဴ လွဴ
ေစတနာမမွန္ရင္ အလကားပါပဲ။

အေပါင္းအသင္း ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား
စစ္မွန္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း႐ွိသင့္သလုိ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း သူငယ္ခ်င္းေကာင္း မျဖစ္ရင္ အလကားပါပဲ။

စာေတြ ဘယ္ေလာက္ဖတ္ဖတ္
မလုိက္နာႏူိင္ရင္ အလကားပါပဲ။

အေတြးအေခၚ ဘယ္ေလာက္ျမင့္ျမင့္
ေအာင္ျမင္မူွ တစ္ခုမွ ရေအာင္မလုပ္ႏူိင္ရင္ အလကားပါပဲ။

မိဘေက်းဇူး ဘယ္ေလာက္ဆပ္ဆပ္
မိဘကုိ မ်က္ရည္ႀကီးငယ္က်ေအာင္ လုပ္ေနရင္ အလကားပါပဲ။

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ စစ္မွန္တဲ့ တန္ဖုိးဆုိတာ
ထက္ျမက္တဲ့ "ေခါင္း"က အဓိကမဟုတ္ပါ
နားလည္ေပးတတ္ေသာ" နား"တစ္စုံ၊
သနားၾကင္နာတတ္ေသာ "ႏွလုံးသား"တစ္စုံ ၊
အမွန္တရားကုိလက္ခံသိျမင္ၿပီး အေကာင္းျမင္တတ္ေသာ
"မ်က္စိ"တစ္စုံ ၊ ကူညီေပးကမ္းတတ္ေသာ "လက္"တစ္စုံ တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။

ထက္ျမက္ေသာ အရည္အခ်င္း ပုိင္ဆုိင္သူသည္ အတၱ နည္းၿပီး
စာနာတတ္ရင္ တန္ဖုိးႀကီးေသာ လူပါပဲ။

လူသားတုိင္း အရည္အခ်င္းထက္ျမက္ၾကသလုိ
စိတ္ထားျမင့္မားၾကၿပီး ဘဝေတြလည္း ျမင့္မားၾကပါေစ။

ေလးစားစြာျဖင့္ ♥ ♥ ♥

Read More →

online သုံးၾကရာဝယ္

အြန္လုိင္းေပၚမွာ fb သုံးၾကရာဝယ္


သုံးတက္ရင္…… ေဆး… မသုံးတက္ ရင္ ေဘးျဖစ္လိမ့္မယ္။

ေတြ႕ေနရပါတယ္… မတင္သင့္မွန္း မသိ တင္သင့္မွန္းမသိဘဲ … တင္ေန ၾကတယ္။

ကုိယ့္ရဲ႕ Post တစ္ခုသည္ တစ္ပါးသူကုိယ္ ထိခုိက္လား။ မထိလုိက္ဘူးလား။ ဒီပုိ႕စ္တစ္ခုက ကုိယ့္ကုိ ျပန္ထင္ဟတ္ေစမလား။

ဘယ္သူ႕အတြက္ အက်ိဳးျဖစ္ေစသလဲ ဘယ္သူေတြအတြက္ ဆုံးရႈံးနစ္နာမႈ ေတြ ရွိေစသလဲ။ မစဥ္းစားၾကေတာ့ ဘူး။

Post တစ္ခုအေပၚ စဥ္းစားဆင္ ျခင္ဥာဏ္ နည္းပါးစြာ အမွား/အမွန္ ေဝဖန္ သုံးသပ္ႏုိင္မႈ နည္းပါးသူေတြ အတြက္ အမွားကုိလည္း အမွန္ ထင္ေစတာေၾကာင့္ လြဲမွားတဲ႔ အတုယူဖြယ္ေတြျဖစ္ႏုိင္သလုိ စိတ္ခံစားခ်က္ေတြ ျဖစ္ႏုိင္တာ ေၾကာင့္ post တင္သူမ်ားအေနနဲ႔ စဥ္းစားေစျခင္တယ္။

profile မမွန္တာေတြရဲ႕ posts ေတြ အတည္မျပဳႏုိင္တဲ႔ page ေတြရဲ႕ post ေတြကုိ စဥ္းစားဆင္ျခင္ ဥာဏ္နဲ႕ ယွဥ္ၾကည့္ ၾကပါ။

fb သုံးၾကရာဝယ္ … ေဆးျဖစ္ပါေစ။
အနာ… မျဖစ္ပါေစနဲ႕။

အမ်ားႀကီး ေတြးေတာ ဆင္ျခင္ၿပီး သုံးသပ္ တင္ၾကရန္ႏွင့္ အမွား/ အမွန္ ခြဲျခား ယုံၾကည္ၾကရန္ ျဖစ္ပါ တယ္……

Read More →

မဟုတ္မွန္းသိရဲ႕နဲ႕ အလိမ္ခံခဲ႕တယ္

တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြက လိမ္ေနတယ္၊ လိမ္ေနမွန္းသိရက္နဲ႕ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိက္ရတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြက အက်င့္ယုတ္ၾကတယ္၊ အက်င့္ယုတ္မွန္း သိရက္နဲ႕ မ်က္ႏွာပ်က္မရလုိ႕ သည္းခံေနလုိက္ရတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြက ေလမ်ားတယ္၊ ေလမ်ားမွန္းသိရက္နဲ႕ မေကာင္းတတ္လုိ႕ မ်က္စိတစ္ဖတ္ပိတ္ေနလုိက္ရတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြက သိပ္အေျပာေကာင္းတယ္၊ မဟုတ္မွန္းသိရက္နဲ႕ နားေထာင္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ က်ိတ္ယံုလုိက္ရတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြက ဟန္ေဆာင္ေကာင္းတယ္၊ ဟန္ေဆာင္ေနမွန္းသိရက္နဲ႕ ကိုယ္ပါမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ဟန္ေဆာင္လုိက္ရတယ္။

လူ႕ေလာကၾကီးဟာ အရမ္းရႈပ္ေထြးပါတယ္။
သိေနေပမယ့္လည္း မသိလုိက္တာက ပိုေကာင္းသလို ျမင္ေနေပမယ့္လည္း မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိက္ရတာက ပိုျပီးျငိမ္းခ်မ္းပါတယ္။
အေျဖမထြက္တဲ့အရာတစ္ခုကို တစ္ေဒါက္ေခါက္ျပီး ထုိင္တြက္ခ်က္ေနလည္း ဘာမွမထူးလာတာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။
ကိုယ္ျပဳျပင္လုိ႕မရမယ့္အတူတူ တစ္ခါတစ္ေလ မ်က္ႏွာေလးလႊဲေနတာက ပိုျပီးေကာင္းပါတယ္။

-မာရင္ရင္
မႏုႆ ရဲ႕ စာမ်က္ႏွာေလးမ်ား

Read More →

ဗဟုသုတ ရေစမဲ႕ စာတုိေလးမ်ား

တခါသံုးယံုၾကည္မႈ

ယံုၾကည္မႈဆိုတာ စာရြက္တစ္ရြက္လိုပဲ၊ ေၾကသြားၿပီဆိုတာနဲ႔ ဘယ္လိုပဲျဖန္႔ျဖန္႔ နဂိုအတိုင္းျပန္မျဖစ္ေတာ့ဘူး။

ေနာင္တ

ေနာက္ အႏွစ္ ၂၀ ၾကာသြားတဲ့အခါ မင္းကိုပိုၿပီးစိတ္ပ်က္ေစမွာက မင္းလုပ္ခဲ့တဲ့ ကိစၥေတြမဟုတ္ဘူး၊ မင္းမလုပ္လိုက္ရတဲ့ကိစၥေတြပဲ။

ေနရာ

အေအးတစ္ပုလင္းကို လမ္းေဘးဆိုင္မွာ ၁၀ နဲ႔ေရာင္းတယ္၊ ဟိုတယ္မွာ ၃၀ နဲ႔ေရာင္းတယ္။

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕တန္ဘိုးဟာလည္း သူေရာက္ေနတဲ့ေနရာေပၚမွာပဲမူတည္တယ္။

သမာဓိ

စကားတစ္ခြန္း မေျပာေသးခင္မွာ မင္းဟာအဲဒီစကားရဲ႕အရွင္သခင္ပဲ၊ ေျပာလိုက္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ မင္းဟာသူ႔ရဲ႕ကြၽန္ျဖစ္သြားၿပီ။

ေရြးခ်ယ္မႈ

ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း မင္းဘာကိုယံုရင္ဘာျဖစ္တာပဲ။

ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဒီကမၻာေပၚမွာ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုး ေဝါဟာရ ႏွစ္ခုရွိတယ္၊

တစ္ခုက ေခါင္းမာတာ၊ ေနာက္တစ္ခုက ႀကိဳးစားတာ။

ႀကိဳးစားတဲ့ေကာင္က သူ႔ကိုသူေျပာင္းလဲပစ္တယ္၊

ေခါင္းမာတဲ့ေကာင္က သူ႔ကံကိုသူေျပာင္းလဲပစ္တယ္။

မနာလိုျခင္းႏွင့္ အားက်ျခင္း

သူမ်ားေတြထက္ မဆိုစေလာက္ သာတဲ့အခါ မင္းကို မနာလိုျဖစ္ၾကလိမ့္မယ္။

သူတို႔ေတြထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ သာသြားတဲ့အခါ မင္းကို အားက်ၾကလိမ့္မယ္။

ေနာက္ဆံုးအၿပံဳး

ဘယ္သူ႔ကိုမွ မယွဥ္ႏိုင္ဘူး လို႔ ထင္တဲ့အခါ အားမငယ္ပါနဲ႔၊

မင္းဟာ သာမန္လူ တစ္ေယာက္ ဆိုတာလည္း သတိရပါ။

သူမ်ားတကာ ရယ္ေမာေနတာ ေတြ႔ရင္လည္း တကမၻာလံုးမွာ မင္းတစ္ေယာက္တည္း ဝမ္းနည္း ပူေဆြး ေနတယ္ မထင္ပါနဲ႔၊

တကယ္ေတာ့ သူမ်ားေတြက မင္းထက္ ပိုၿပီး ဟန္လုပ္တတ္လို႔ပဲ။

အကူအညီ မဲ့ေနတဲ့အခါ မင္း ငိုခ်င္ ငိုလိုက္ပါ၊

သို႔ေသာ္ ငိုၿပီးရင္ေတာ့ ျပန္ၿပီး ႏိုးၾကား တက္ႂကြ လာရမယ္၊

အရာရာကို လက္လႊတ္ ဆံုးရွဳံးပေစဦးေတာ့၊

မင္းရဲ႕ အၿပံဳးေလး ကိုေတာ့ ရွဳံး မသြားပါေစနဲ႔။

ပူပင္ေသာက

လူတစ္ေယာက္ ရဲ႕ ပူပင္ေသာက ေတြ ကေန သူ႔ရဲ႕စိတ္ေနသေဘာထား အတိုင္းအဆ နဲ႔ အနာဂတ္ ေအာင္ျမင္မႈ ရဲ႕ အတိမ္အနက္ ကို မွန္းဆလို႔ရတယ္။

တနည္းအားျဖင့္၊ ျပႆနာအေသးေလးေတြဟာ အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး ပူပန္ေနစရာမလိုဘူး၊

တကယ့္ႀကီးမားတဲ့ ကိစၥေတြက်ျပန္ေတာ့ ပူေန႐ုံနဲ႔လည္း အက်ဳိးမရွိဘူး။

အခ်ိန္တိုတိုနဲ႔ ျပႆနာေျဖရွင္းႏိုင္စြမ္းရွိရင္ အရာရာတိုင္းဟာ မိုးေတြထန္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ပြင့္လင္းသြားတဲ့ ရာသီဥတုလို သာယာေနမွာပါပဲ။

ေအာင္ျမင္မႈႏွင့္ တိုးတက္မႈ

မင္း မေအာင္ျမင္လို႔ ရတယ္၊

သို႔ေသာ္ မတိုးတက္လို႔ မရဘူး။

မင္းရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈကို ကဖ်က္ကယက္ လုပ္မယ့္သူေတြ ရွိေကာင္းရွိလိမ့္မယ္၊

ဒါေပမဲ့ မင္း တိုးတက္တာ ကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ ကာဆီးကာဆီး လုပ္မွာ မဟုတ္ဘူး။

ဖိအားႏွင့္ တြန္းအား

အျပင္ကသက္ေရာက္တဲ့အားေၾကာင့္ ကြဲသြားတဲ့ၾကက္ဥဟာ အစာတစ္လုပ္ျဖစ္သြားေပမယ့္ အတြင္းကေန႐ုန္းထြက္လာတဲ့အားေၾကာင့္ ကြဲသြားတဲ့ၾကက္ဥက်ေတာ့ အသက္တစ္ေခ်ာင္း ျဖစ္လာေစတယ္။

လူ႔ဘဝဆိုတာလည္းအဲလိုပါပဲ၊ အျပင္ကလာတဲ့အားေတြက ဖိအားေတြျဖစ္ၿပီး အတြင္းကေန ျဖစ္တည္လာတဲ့အားေတြက ႀကီးျပင္းရွင္သန္မႈပါ။

ျပင္ပကအားေတြနဲ႔ အခြဲခံဖို႔ပဲ ထိုင္ေစာင့္ေနလို႔ရွိရင္ သင္ဟာ သူမ်ားရဲ႕အစာတနပ္ ျဖစ္သြားမွာမလြဲပါဘူး။

ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၿပီး အတြင္းကေန ေဖာက္ထြက္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ရွင္သန္ႀကီးျပင္းျခင္းဟာ အသက္တစ္ေခ်ာင္း အသစ္တဖန္ ျပန္လည္ေမြးဖြားလာတာနဲ႔ တူတယ္ဆိုတာ ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။

Read More →

ဘဝဆုိတာ ဘာလဲ…………?

ဘဝဆိုတာ ဘာလဲ။ ဘဝဆုိတာ အိပ္မက္ပါပဲ။ အိပ္မက္ဟာ ဘဝပါပဲ။
ဘဝဆုိတာ အိပ္မက္ဆိုတာကို သက္ေသျပမယ္။

အတိတ္ဘဝက ျဖစ္ပ်က္ေတြ႔ႀကံဳတာေတြ မရွိေတာ႔ဘူး။ တကယ္မဟုတ္ေတာ႔ဘူး။
အနာဂတ္ဘဝမွာ ျဖစ္ပ်က္မွာကလဲ တကယ္မဟုတ္ေသးပါဘူး။ အနာဂတ္ဘဝ အတိတ္ ဘဝမွာ ေနထိုင္လို႔မရသလို၊ ပစၥဳပၸန္ဘဝလဲ ျဖစ္ပ်က္ေနလို႔ တကယ္ေနထိုင္လို႔ မရဘူး။
အတိတ္ဘဝနဲ႔ အနာဂတ္ဘဝလိုပဲ ပစၥဳပၸန္ဘ၀ဟာလဲ အိပ္မက္ပါပဲ။
ဘယ္ဘဝမဆို အစစ္အမွန္ ခိုင္ၿမဲတည္တံံ့ေနတာ မဟုတ္ဘူး။

ပစၥဳပၸန္ဘ၀မွာ ေနထိုင္မႈဆိုတာလဲ ခ်က္ခ်င္းအတိတ္ဘဝျဖစ္သြားေနတယ္။ ယခု အတိတ္ဘဝ
ျဖစ္ေနတဲ့ ပစၥဳပၸန္ဘ၀မွာေနရတဲ႔ ဘ၀ဟာလဲ အိပ္မက္ပါပဲ။ တကယ္မရွိဘူး။ အတၱ ပုဂၢလ ဇီ၀
မရွိလို႔ ဘယ္ဘ၀မဆို အိပ္မက္ပါပဲ။ စိတ္ခဏတိုင္း ေျပာင္းလဲေနမႈပါပဲ။

ဘ၀ဟာ အတၱ ဇီ၀ ပုဂၢလ ေယာက်္ား၊ မိန္းမ၊ မရွိလို႔ “သုညတ”လို႔ ေခၚတယ္။ အဲဒီ အနိစၥ
တရား၊ ဒုကၡတရား၊အနတၱတရား သုညတတရားဟာ ဘ၀ပါပဲ။ ဘ၀ဟာ သုညတလို႔ သတိ
ပ႒ာန္အလုပ္နဲ႔ တကယ္သိရင္ အျမင္႔ဆံုး ပညာဥာဏ္၊ ၀ိမုတိၱသုခ လြတ္ေျမာက္တဲ့ခ်မ္းသာ
သစၥာသိမႈ ခ်မ္းသာျမတ္ႀကီးကို ရပါတယ္။ သုညတ သိမွ နိဗၺာန္ရတယ္။

ဘ၀ဟာ အိပ္မက္ျဖစ္လ႔ို ခ်စ္စရာ မုန္းစရာလဲမရွိ၊ အထင္အျမင္ မွားစရာမရွိဘူး။
အိပ္မက္ထဲမွာ တေစၧေခ်ာက္ခံရရင္ ခ်က္ခ်င္းႏုိးရင္ႏုိးတယ္။ ႏုိးၿပီးရင္ ဒါ အိပ္မက္ပဲ။
သူရဲတေစၲ တကယ္ေျခာက္လွန္႔တာ မဟုတ္ပါလားလို႔ သိရင္ စိတ္ေပါ႔ပါးသြက္လက္
တယ္။ ရီေတာင္ ရီေမာရေသးတယ္။

ဘ၀ဟာ အိပ္မက္ဆိုတာကို ေနာက္တခု သက္ေသျပမယ္။

ဘ၀ဟာ စိတ္ပါပဲ။ စိတ္ရဲ႕အမူအယာေတြပဲ။ အိပ္မက္ဆိုတာလဲ စိတ္ရဲ႕အမူအယာပဲ။
ဒါ႔ေၾကာင္႔ ဘ၀ဟာ အိပ္မက္ပါပဲ။ စိတ္ကျဖစ္ေပၚမႈ၊ စိတ္ရဲ႕အျမင္သက္သက္ပါပဲ။ အိပ္မက္စိတ္မွာ ေၾကာက္စရာအာရုံေတြ ႀကံဳရသလို၊ ႏုိးေနတဲ့စိတ္မွာလဲ ေၾကာက္စရာ
အာရုံေတြ ႀကံဳရတယ္။ အိပ္မက္စိတ္နဲ႔ အျမင္ဟာ ဘ၀ပါပဲ။ မ်က္ျမင္ေလာကထဲ ဘာမွ
မထူးျခားဘူး။ စိတ္ရဲ႕ထင္ျမင္မႈပါပဲ။ အိပ္မက္ကို ပထမေတာ့ အစစ္အမွန္ တကယ့္ျဖစ္ရပ္
လို႔ ထင္ခဲ့ၾကရတယ္။ အိပ္မက္ဆုိးဟာ အိပ္ရာကႏုိးရင္ ေပ်ာက္သြားတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သတိပညာ ၀ိပႆနာစိတ္ မဂ္စိတ္ရရင္ ကိေလသာ စိတ္အျမင္ေတြေပ်ာက္သြားတယ္။ အိပ္မက္ဆိုးေတြ မရွိေတာ႔ဘူး။

မ်က္စိဟာ ရူပါရုံအဆင္း ၾကည့္ရာမွာ မေရာင္႔ရဲႏုိင္ဘူး။ နားကလဲ ေကာင္းတဲ့အသံကို ၾကားရာ မွာ ေက်နပ္ေရာင့္ရဲျခင္း မရွိဘူး။ မ်က္စိက အဆင္းလွလွကို ထပ္မံ ၾကည့္ခ်င္ေနတယ္။ နားက အသံသာယာတာကို ထပ္မံ ၾကားခ်င္ေနတယ္။ ေသာက္ေလ ေသာက္ေလ ငတ္မေျပတဲ႔ ဆား
ငန္ေရပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားက မ်က္စိ,နား, ႏွာ,လွ်ာ,ကိုယ္, စိတ္ ဒြါရေျခာက္ပါးမွာ
တဏွာ, မာန,ဒိ႒ိ မီးေလာင္ေနတယ္လို႔ ေဟာေတာ္မူတယ္။ ဒြါရေျခာက္ပါးမွာလဲ မီး ၁၁-ပါး
ေလာင္ေနတာကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္တယ္။

Read More →

သမုိင္း (၃)မ်ိဳး

လူတုိင္းလူတုိင္းဟာ ကိုယ့္သမုိင္းကို ေရးေနၾကတယ္။ အဲဒီလုိေရးတဲ့အခါ ဘယ္လုိသမုိင္းမ်ိဳးေရးမလဲ၊ စဥ္းစားရမယ္။ သမုိင္းသုံးမ်ိဳး ရွိတယ္။ ေဒ၀ဒတ္သမုိင္း၊ အဂုၤလိမာလသမုိင္း၊ ကႆပသမုိင္း။

ေဒ၀ဒတ္သမုိင္းဟာ အစလဲ မေကာင္း၊ အဆုံးလဲ မေကာင္းပါ။ အဂၤုလမာလသမုိင္းက်ေတာ့ အစေတာ့ မေကာင္းဘူး။ သုိ႔ေသာ္ အဆုံးေကာင္းတယ္။ အရွင္ကႆပသမုိင္းက်ေတာ့ အစလဲ ေကာင္းတယ္၊ အဆုံးလဲ ေကာင္းတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေမးပါ၊ ဘာသမုိင္း ေရးေနတာလဲလုိ႔။

ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ ေမးတယ္ဆုိတာ ကိုယ္ကုိယ္ကို စစ္ေဆးေနတာပဲ။ ဒါကို စိတ္မွန္ၾကည့္တယ္လုိ႔ ေခၚတယ္။ မွန္ဆုိတာ ျဖစ္စဥ္ အမွန္ကုိ ေဖာ္ျပတယ္ေလ။ ကုိယ္ျပဳံးတဲ့အခါ မွန္က ျပဳံးျပေပမဲ့ ကုိယ္ငုိတဲ့အခါ သူက ျပဳံးမျပဘူး မဟုတ္လား။

``အရွင္ေဒ၀ဒတ္သမုိင္း´´

ေဒ၀ဒတ္သမုိင္းကို ၾကည့္လုိက္ပါ။ အဇာတသတ္ကို ေျမွာက္ထုိးပင့္ေကာ္လုပ္ျပီး မင္းဆရာျဖစ္ေအာင္ လုပ္တယ္။ မင္းဆရာ ျဖစ္လာျပီဆုိေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားကုိ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေႏွာက္ယွက္တယ္။ သာမန္လူေတြ မလုပ္ရဲတဲ့ ျပစ္မႈၾကီးေတြကို လက္ရဲဇက္ရဲ လုပ္တယ္။ သူဟာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေသခ်င္းဆုိးနဲ႔ ေသရတာပဲ။ ေသျပီးေတာ့လဲ ငရဲက်တယ္။

လူ႔ေလာကၾကီးမွာလဲ အဲဒီလုိပုဂၢိဳလ္ေတြ အမ်ားၾကီး ရွိတယ္။ ကေလးတုန္းကလဲ ဆုိး၊ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့လဲ ဆုိး၊ အသက္ၾကီးေတာ့လဲ ဆုိးတာပဲ။ ကုိယ့္ အတြက္လဲ ဘာမွ မလုပ္ႏုိင္၊ မိသားစုအတြက္လည္း ဘာမွ မလုပ္။ သံပုရာသီးမ်ားလုိ ၾကီးေလခ်ဥ္ေလ။ အဲဒါ ေဒ၀ဒတ္သမုိင္း ေရးေနသူေတြပါပဲ။

ေကာင္းတာဆုိလုိ႔ ဘာတစ္ခုမွ လုပ္မသြားဘူးတဲ့။ အဲဒါ လူ႔ငႏြားပဲတဲ့။ တကယ္ေတာ့ “လူျဖစ္လာျခင္းသည္ ေကာင္းတာေတြ လုပ္ဖုိ႔ပါပဲ”တဲ့။ အခုေတာ့ ေကာင္းတာဆုိလုိ႔ ဘာတစ္ခုမွ မလုပ္ဘူးတဲ့။ ဒီလုိလူစားမ်ိဳးကုိ လူတိရစၧာန္လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ဒီလုိ လူစားမ်ိဳးဟာ ေဒ၀ဒတ္သမုိင္း ေရးေနသူမ်ားပါပဲ။

``အရွင္အဂုၤလိမာလသမုိင္း´´

အဂၤုလိမာလက်ေတာ့ အစပုိင္းကေတာ့ မေကာင္းဘူး၊ ဒါေပမဲ့ အဆုံးပုိင္းက်ေတာ့ ေကာင္းတယ္။ အရွင္ျမတ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ေတြ႕တဲ့အခါ သတိသံေ၀ဂရျပီး တရားက်င့္ေတာ္မူလုိ႔ ရဟႏၱာျဖစ္သြားတယ္။ အရွင္ျမတ္ရဲ႕ ဘ၀ေန၀ခ်ိန္မွာ ဓမၼနဲ႔ လွလွပပ နိဂုံးခ်ဳပ္သြားတယ္။

ေလာကၾကီးမွာလဲ အဲဒီလုိပုဂၢိဳလ္ေတြ ရွိပါတယ္။ ငယ္ငယ္တုံးကေတာ့ ဆုိးတယ္။ အသက္အရြယ္ ရလာေတာ့ သံေ၀ဂေတြ ရလာျပီး ဘုရားနဲ႔တရားနဲ႔ ဒီလုိျဖစ္လာတယ္။ ေဂါပကလူၾကီးတစ္ေယာက္၊ သူ႔အေၾကာင္းကို ေျပာျပတယ္။ “ငယ္ငယ္တုန္းက မုိးလင္းကေန မုိးခ်ဳပ္အထိ ေသာက္တယ္၊ အသတ္အျဖတ္ကလဲ ၀ါသနာပါတယ္ဘုရား၊ ဒီေတာ့ အကုသိုလ္မွန္ရင္ မလုပ္ဘူးတာ မရွိသေလာက္ပါပဲ”တဲ့။

ေနာက္က်ေတာ့ စဥ္းစားတယ္။ “ငါ အသက္ၾကီးလာျပီ၊ မဟုတ္ေသးဘူး၊ ျပင္ဦးမွဘဲ”ဆုိျပီး အေသာက္အစားေတြ မလုပ္ေတာ့ဘူး။ စီးပြားေရးကုိပဲ ေဇာက္ခ်ျပီး လုပ္တယ္။ အလုပ္ေတြ ေအာင္ျမင္လာတယ္။

အဲဒီေနာက္ တရားေတြနာတယ္။ ေက်ာင္းေတြ ေဆာက္၊ ေက်ာင္းဒါယကာျဖစ္၊ ရိပ္သာေတြမွာ တရားစခန္းေတြ ၀င္တယ္။ အခုေတာ့ သူကုိယ္တုိင္က ရိပ္သာ အက်ိဳးေဆာင္ၾကီး ျဖစ္ေနပါျပီ။ ဒါေၾကာင့္ မွားတာက မဆိုးေသးဘူး၊ မွားမွန္းမသိတာက ဆုိးတာတဲ့။ အဲဒါ အဂုၤလိမာလ သမုိင္း ေရးေနတာပဲ။ “လူေတာ္လူေကာင္း”ပါပဲ။

``အရွင္ကႆပသမုိင္း´´

အရွင္ကႆပကေတာ့ လူ႔ဘ၀တုံးကလည္း လူေတာ္။ ရဟန္းဘ၀ ေရာက္ေတာ့လဲ ဧတဒဂ္ဘြဲ႕ရ မေထရ္ျမတ္တစ္ပါး။ ငယ္ငယ္တုန္းကလဲ ေတာ္တယ္။ အသက္အရြယ္ၾကီးေတာ့လဲ ေျပာစရာမလုိေလာက္ေအာင္ ေတာ္တယ္။ အစလဲ ေကာင္း၊ အဆုံးလဲေကာင္းတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားက အရွင္ကႆပနဲ႔ ေတြ႕ေတာ့ သကၤန္းခ်င္းလဲေတာ္မူတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ေနာင္အနာဂတ္မွာ သာသနာမွာ အားကုိးရမည့္ တပည့္ၾကီး ျဖစ္လုိ႔ သကၤန္းခ်င္းလဲေတာ္မူတာတဲ့။ ျမတ္စြာဘုရားကလဲ အဲသေလာက္ထိ အားကုိးေတာ္ မူတယ္။ ဘုရားပရိနိဗၺာန္စံျပီးေနာက္ သာသနာေတာ္ၾကီးကို ေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ``အရွင္မဟာကႆပသမုိင္း´´ ကေတာ့ အလွပဆုံးသမုိင္းပါပဲ။

လူ႔ေလာကၾကီးမွာလဲ အဲဒီလုိပုဂၢိဳလ္္ေတြ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။ ငယ္ငယ္ကလဲ ေတာ္တယ္။ မိဘစကား ဆရာ့စကား နားေထာင္တယ္။ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့လဲ မိသားစုတာ၀န္ေက်တယ္။ ေဆြေရးမ်ိဳးေရး ရပ္ေရးရြာေရး အကုန္လုပ္တယ္။ သူ႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာ သူႏုိင္သေလာက္ လုပ္ျပီး တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္နဲ႔ ဘ၀နိဂုံးခ်ဳပ္သြားတယ္။ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံးဟာ ေရႊေရာင္ေတာက္ပ ေနတာ။ ဒါကေတာ့ အရွင္ကႆပ သမုိင္းပါ။

အရွင္ကႆပသမုိင္းေရးႏုိင္ဖုိ႔ကေတာ့ မလြယ္လွပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဂုၤလိမာလသမုိင္းေရးႏုိင္ေအာင္ေတာ့ ၾကိဳးစားသင့္တယ္။ ပုထုဇဥ္မွန္သမွ် အျပစ္ မကင္းပါဘူး။ အဲဒီအျပစ္ကိုေတာ့ အျပစ္မွန္း သိဖုိ႔ လုိတယ္။ အျပစ္မွန္းသိရင္ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ျပင္ရမယ္။

ဘယ္သူမွ ေမြးကထဲက ရဟႏၱာျဖစ္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ``ပ်က္အစဥ္ ျပင္ခဏ´´ဆုိတဲ့အတုိင္း အတိတ္က အမွားေတြကုိ ျပည္ဖုံးကားခ်ျပီး ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္ရမယ္ေလ။ ဒါဆုိရင္ ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္မွာ ေရႊေရာင္ေန႔ရက္မ်ား ျဖစ္လာျပီး လွလွပပ နိဂုံးခ်ဳပ္ရပါလိမ့္မယ္။
သီတဂူ အရွင္ေဒဝိႏၵာဘိဝံသ

Read More →

ေရကန္ထဲက "ဆား "

တစ္ခါတုန္းက ဥာဏ္ပညာထက္ျမက္ျပီး အေတြ႔အၾကံဳ ၾကြယ္၀တဲ႕ ပညာရွိၾကီးတစ္ဦး ရွိပါတယ္… သူဟာ တစ္ေန႕မွာေတာ႕ အိမ္မီးေလာင္ျပီး ပိုင္ဆိုင္သမွ် အရာရာကို ဆံုးရႈံးသြားလို႕ စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ႕စြာနဲ႕ ၀မ္းနည္းပူေဆြးျပီး ငိုေၾကြးေနတဲ႕ လူငယ္တစ္ေယာက္ဆီ ေရာက္လာပါတယ္.. ပညာရွိၾကီးက ထိုလူငယ္ကို ေရတစ္ဖန္ခြက္ သြားယူခိုင္းျပီး ဆားတစ္ဆုပ္ကိုလဲ ယူလာခိုင္းပါတယ္..

ေရဖန္ခြက္ထဲကို ဆားတစ္ဆုပ္ ထည္႕လိုက္ျပီး ေရာေမႊလိုက္ကာ ထိုလူငယ္ကို ေသာက္ေစပါတယ္.. ျပီးေတာ႕ ဘယ္လိုအရသာမ်ိဳး ရွိသလဲလို႕ ေမးတဲ႕အခါ ထိုလူငယ္က “ခါးတူးေနေအာင္ ငံပါတယ္”. လို႕ ျပန္ေျဖပါတယ္..

ဒီေတာ႕ ပညာရွိၾကီးက အသာျပံဳးလိုက္ရင္း ထိုသူကို ဆားတစ္ဆုပ္ကို ယူလာခဲ႕ပါလို႕ ခိုင္းလိုက္ျပီး သူနဲ႕အတူ လမ္းေလွ်ာက္ဖို႕ ျမိဳ႕ျပင္ဘက္ကို ေခၚလာခဲ႕ပါတယ္. ျမိဳ႕အျပင္ဘက္ကို လမ္းေလွ်ာက္လာၾကရင္း အလြန္ က်ယ္ေျပာျပီး ၾကည္လင္လွတဲ႕ ေရကန္ၾကီးတစ္ကန္နား ေရာက္လာၾကပါတယ္.. ဒီအခါမွာ ပညာရွိၾကီးက ထိုလူငယ္လက္ထဲမွာ ပါလာတဲ႕ ဆားတစ္ဆုပ္ကို ေရကန္ထဲ ပစ္ထည္႕ခိုင္းလိုက္ပါတယ္..

ျပီးေတာ႕ လူငယ္ကို “ကဲ အခု ကန္ထဲကို ေရကို ေသာက္ၾကည္႕ပါဦး” လို႕ ခိုင္းလိုက္တဲ႕အခါ ထိုလူငယ္ကလည္း ကန္ထဲကေရကို လက္ခုပ္နဲ႕ ခပ္ယူျပီး ေသာက္လိုက္ပါတယ္.. ပညာရွိၾကီးက လူငယ္ ေရေသာက္ျပီးတဲ႕အခါ “အခုေရာ ကန္ထဲက ေရက ဘယ္လိုအရသာ ရွိသလဲ” လို႕ ေမးလိုက္ပါတယ္..

ဒီေတာ႕ လူငယ္က “ လတ္ဆတ္ျပီး ခ်ိဳျမတဲ႕ ေသာက္ေရရဲ႕ နဂိုအရသာ အတိုင္းပါဘဲ” လို႕ ျပန္ေျဖပါတယ္.. “ေစာေစာတုန္းက ေရခြက္ထဲကို ဆားထည္႕ျပီး ေသာက္လိုက္သလို ငံေသးရဲ႕လား” လို႕ ျပန္ေမးျပန္တဲ႕အခါ “ မငံေတာ႕ပါဘူး.” လို႔ လူငယ္က ျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္..

ဒီေတာ႕မွ ပညာရွိၾကီးဟာ လူငယ္ေလးရဲ႕ လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ျပီး ပုခံုးကို အသာအယာပုတ္လိုက္ကာ “ငါတို႕ဘ၀ေတြရဲ႕ ထိခိုက္နာက်င္မႈ၊ ဆံုးရႈံးခါးသီးမႈေတြဟာ ဘာနဲ႕တူသလဲဆိုရင္ ဆားနဲ႕တူပါတယ္.. ဘ၀မွာ ၾကံဳလာတဲ႕ နာက်င္ဆံုးရႈံးမႈေတြကို ခံစားရတဲ႕ အတိုင္းအတာဟာ မင္းက ဘယ္လိုခြက္မ်ိဳးနဲ႕ ခံယူမလဲ ဆိုတာနဲ႕ဘဲ သက္ဆိုင္တယ္.. .

မင္းက ခြက္ေသးေသးနဲ႕ ခံယူမယ္ဆိုရင္ ထိခိုက္ဆံုးရံႈးမႈကို သိပ္ကို ၾကီးမားတယ္ လို႕ မင္းထင္လိမ္႕မယ္.. ေရကန္လို က်ယ္ေျပာလွတဲ႕ ခြက္ၾကီးၾကီးနဲ႔ ခံယူမယ္ဆိုရင္ အဲဒီဆံုးရႈံးမႈ၊ စိတ္ထိ ခိုက္နာက်င္မႈေတြဟာ ဘာမွ ေျပာပေလာက္တဲ႕ ဆံုးရႈံးမႈ၊ ထိခိုက္နာက်င္မႈ မဟုတ္ေတာ႕ဘူးေပါ႕…”

“ဒီေတာ႕ ဘ၀မွာ ထိခိုက္ဆံုးရႈံးမႈေတြ၊ နာက်င္ခါးသီးတာေတြ ၾကံဳလာတိုင္း ခြက္ၾကီးၾကီးနဲ႕ ခံယူႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ.. ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ဖန္ခြက္တစ္လံုး မျဖစ္ေစပါနဲ႕.. ေရကန္တစ္ကန္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ က်င္႕ၾကံလိုက္ပါ.. ဒီလိုဆိုရင္ နာက်င္ခံစားေနရတာေတြဟာ ေရကန္ထဲေရာက္သြားတဲ႕ ဆားတစ္ဆုပ္လို ေလွ်ာ႕ပါး သက္သာသြားပါလိမ္႕မယ္” လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္..

“Stop being a glass. Become a lake.”

Read More →

ဆုိးေနတဲ႔ ကံကုိ ျပဳျပင္နည္း

ေသခ်င္ေလာက္ေအာင္ထိ ဆိုးေနတဲ့ကံကို ကုသုိလ္၅-မ်ုိဳးနဲ႔ ျပဳျပင္ ယူလို႔ရပါတယ္။တိုက္တြန္းစကားအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့ ေသခ်င္ေလာက္ေအာင္ ဆိုးေနတဲ့ကံကို ကုသုိလ္ ၅မ်ဳိးနဲ႔ ေန႔စဥ္ျပဳျပင္ ပစ္လိုက္စမ္းပါ။ ဆိုးေနတဲ့ကံ ” နင္ေန ငါသြား ” ျဖစ္သြား ပါလိမ့္မယ္။

အဲဒီကုသိုလ္ ၅မ်ဳိးကေတာ့...

၁။ ဒါန
၂။ သီလ
၃။ ဂုဏ္ေတာ္
၄။ ေမတၱာ
၅။ ၀ိပႆနာ

တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီကုသိုလ္ ၅မ်ဳိးကို ေန႔စဥ္ ျဖစ္ေစရမယ္လို႔ အဓိ႒ာန္ျပီး ေန႔စဥ္ ျပဳလုပ္ သြားဖို႔ပါပဲ။

ငါးမ်ဳိးကုသိုလ္ ဘယ္လိုျပဳရမယ္။

၁။ ဒါန
-----------
ပထမဆံုးကုသိုလ္က ဒါန ပါ။ ဒါနဆိုတဲ့ေနရာမွာ ရွင္၁ေသာင္းျပဳေပးႏိုင္မွ။ ေက်ာင္းၾကီးေတြ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းႏိုင္မွ ဒါန မဟုတ္ပါဘူး။ အိမ္မွာရိွတဲ့ ဘုရားကို ေရခ်မ္း ကပ္လိုက္မယ္ ဆိုလည္း ဒါန ျဖစ္သြားတာပါပဲ။ ေနာက္ ကိုယ္ထမင္းခ်က္မယ့္ ဆန္ထဲက လက္တစ္ဆုတ္စာေလာက္ႏႈိက္ျပီး အိမ္ေရွ႕က စာကေလးေတြ ခိုကေလးေတြကို ပစ္ေကၽြးလိုက္မယ္ဆိုရင္လည္း ဒါနျဖစ္သြားတာပါပဲ။ ဆန္လက္တစ္ဆုတ္ ေလာက္နဲ႔ေတာ့ မိသားစု ထမင္း၀ိုင္းကို သိပ္ျပီးလည္း မထိခိုက္ေစပါဘူး။ ေန႔စဥ္ လက္တစ္ဆုတ္ စာေလာက္ စာကေလးေတြကို ေကၽြးေနမယ္ ဆိုရင္လည္း ကိုယ့္၀န္ ကိုယ့္အားနဲ႔ မွ်တဲ့ ဒါန ျဖစ္ေနတာပါ။

၂။ သီလ
------------------
ဒုတိယက သီလ ပါ။ သီလမွာလည္း ေလာကီ ထဲမွာေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ အတြက္ ငါးပါးသီလေလာက္ လံုျခံဳေအာင္ ေစာင့္ထိန္း လိုက္ႏိုင္တယ္ ဆိုရင္ပဲ ေတာ္ေတာ္ လံုေလာက္ေနပါျပီ။ တစ္ဆင့္တက္ျပီး ဥပုသ္ေန႔ေတြမွာ ၈ပါးသီလ၊ ၉ပါးသီလကို ေစာင့္ထိန္း ႏိုင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့။ သီလကို ေစာင့္ေရွာက္တဲ့အတြက္ သီလကလည္း ကိုယ့္ကို သူ႔သတၱိ အားေလ်ာ္စြာ ျပန္ေစာင့္ေရွာက္ ပါလိမ့္မယ္။

၃။ ဂုဏ္ေတာ္
---------------
တတိယက ဂုဏ္ေတာ္ပါ။ ဂုဏ္ေတာ္ ၉-ပါးထဲက ကို္ယ္ႏွစ္သက္ရာ တစ္ခုခုကို ပြားလို႔ရပါတယ္။

အရဟံဂုဏ္ေတာ္ကိုပဲ …
အရဟံ = ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူထိုက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊
အရဟံ = ကိေလသာ ကင္းစင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊
အရဟံ = ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ပင္ မေကာင္းမႈကို ျပဳေတာ္မမူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊
လို႔ ပြားမ်ားရပါတယ္။

အရဟံ ဆိုတဲ့ ပါဠိေလးရယ္။ အရဟံရဲ႕ ေနာက္က အနက္သံုးမ်ဳိးရယ္က ပြားလို႔ ဆင္ျခင္လို႔ သိပ္ေကာင္းတဲ့ ပါဠိနဲ႔အနက္ေလးေတြပါ။

ဂုဏ္ေတာ္ပြားတဲ့အတြက္ ဂုဏ္ေတာ္က သူ႔သတိၱအားေလ်ာ္စြာ ျပန္ေစာင့္ေရွာက္ေန ပါလိမ့္မယ္။

၄။ ေမတၱာ
-------------------
စတုတၳက ေမတၱာပါ။ ေမတၱာပြားတဲ့ေနရာမွာ ပြားနည္းေတြကေတာ့ သီသန္႔အက်ယ္ကို ရိွပါတယ္။ စာေရးသူရဲ႕ ေမတၱာ အေတြးမ်ား စာအုပ္မွာလည္း ပြားပံု ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေရးျပထားပါတယ္။

ေမတၱာပြားတဲ့ ေနရာမွာ အဓိက အၾကံေပးခ်င္ တာေတာ့ ပထမ ကိုယ့္အေပၚ ေက်းဇူးရိွတဲ့ ေက်းဇူးမ်ားတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္အားလံုးကို တစ္ေယာက္ခ်င္း ကုန္ေအာင္ပြားပါ။ ျပီးရင္ နတ္ေကာင္း နတ္ျမတ္ေတြ၊ ကိုယ္ေစာင့္နတ္-အိမ္ေစာင့္နတ္ ကစျပီး၊ လမ္းျမိဳ႕နယ္၊ ျမိဳ႕၊ ႏိုင္ငံကို ေစာင့္ေရွာက္ေနၾကေသာ နတ္ေကာင္း နတ္ျမတ္ေတြ အားလံုး ကိုယ္ဆင္းရဲ စိတ္ဆင္းရဲ ကင္းပါေစ၊ အစစအရာရာ အဆင္ေျပ ပါေစ… စသည္ျဖင့္ ေပါ့ေလ။

၅။ ၀ိပႆနာ
------------------
ေနာက္ဆံုးက ၀ိပႆနာပါ။ ၀ိပႆနာ ကေတာ့ ကိုယ္အားထုတ္ဖူးရာ-ကိုယ္သန္ရာ သန္ရာ ကိုယ့္ အာစရိယ ၀ါဒအတုိုင္း မွတ္ယူလို႔ ရပါတယ္။

(မည္သည့္ တရားစခန္း မည္သည့္ အာစရိယ၀ါဒမွ် သင္ၾကားထားျခင္း မရိွသူမ်ားအဖို႔ အစပိုင္းတြင္ တင္ပလႅင္ေခြ(ထက္၀ယ္ဖြဲ႔ေခြ)ထိုင္၊ ဘယ္လက္ေပၚ ညာလက္ထပ္တင္၊ ခါး-လည္ပင္း-ဦးေခါင္းကို မတ္မတ္ထား၊ အသက္ကို ပံုမွန္ရွဴလွ်က္ ၀င္ေလ၀င္လာလွ်င္ ၀င္ လာ သည္ဟု သိေပး၊ ထြက္ေလ ထြက္သြားရင္ ထြက္သြားသည္ဟု သိေပးျခင္းျဖင့္ မိမိစိတ္ကို ထိုထိုႏွာသီး၀သို႔သာ စူးစိုက္ေရာက္ရိွေစရန္ ပဏာမ ေလ့က်င့္ၾကလွ်က္ ၇ရက္စခန္း-၁၀ရက္စခန္း စသည္တို႔ကို ၀င္ေရာက္ႏိုင္ရန္ တိုး၍ ၾကိဳးစား ၾကသင့္ေပသည္။ )

ကုသိုလ္-၅မ်ဳိး တစ္ေန႔တာ

ကဲ … စာဖတ္သူ၊ စိတ္ကူးနဲ႔ပဲ ကုသိုလ္၅မ်ဳိးကို စမ္းၾကည့္ရေအာင္ပါ။

၁။ အိပ္ရာထ
----------------------
မနက္ အိပ္ရာက ထတာနဲ႔ ကိုယ္လက္ သန္႔စင္ျပီး မိသားစု ကိစၥေတြကို ဘာမွ မလုပ္နဲ႔ဦး။ ဘုရားခန္းကို အရင္သြားပါ။

ဘုရားေသာက္ေတာ္ေရကိုအရင္ကပ္ပါ။ (ဒါန)
ကပ္ျပီးရင္ ၅ပါးသီလ ခံယူပါ။ (သီလ)
အဲဒါျပီးရင္ ဂုဏ္ေတာ္ကို ၅-မိနစ္ ( ဂုဏ္ေတာ္ )
ေမတၱာကို ၅-မိနစ္ ပြားပါ။ ( ေမတၱာ )
ျပီးရင္ ၀ိပႆနာ ၅-မိနစ္ ပြားမ်ားပါ။ ( ၀ိပႆနာ )

အင္မတန္ နည္းပါးတဲ့ ၁၅မိနစ္အခ်ိန္ေလာက္ေတာ့ လူတိုင္း လုပ္ႏိုင္ေလာက္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ( ၅မိနစ္စီ ဆိုသည္မွာ အနည္းဆံုး ျပဳရန္အခ်ိန္ကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ျပီး မိမိတို႔၏ ခြန္အားအလိုက္ သဒၶါ တရားအလိုက္ ၁၀မိနစ္စီ၊ နာရီ၀က္စီ၊ တစ္နာရီစီ စသည္ျဖင့္ အဓိ႒ာန္ျပဳ

ေန႔တစ္ေန႔တာရဲ႕ အစကို ကုသိုလ္ ၅မ်ဳိးနဲ႔ စလိုက္တာ ဘယ္ေလာက္ က်က္သေရ ရိွသြားလဲ ။ အိပ္ရာထျပီး နာရီ၀က္ ၁နာရီအတြင္းမွာပဲ ကုသုိလ္၅မ်ဳိး ရေနပါျပီ။ အဲဒီ ကုသိုလ္ ၅မ်ဳိးျပဳျပီးမွ မိသားစုကိစၥ၊ ကိုယ့္ကိစၥ ေ၀ယ်ာ၀စၥေတြကို ျပဳလုပ္ပါ။

၂။ ေန႔လည္
---------------
အဲဒီလိုနဲ႔ မနက္စာစားျပီးတဲ့ အခါ ဆန္လက္တစ္ဆုတ္ စာယူျပီး ျခံေရွ႕မွာ ငွက္ကေလးေတြ အတြက္ ပက္ေကၽြးလိုက္ပါဦး။

ေကၽြးျပီးသြားရင္ အဆစ္အေနနဲ႔ ” ဒီေန႔ မနက္ ျပဳျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္၅မ်ဳိး ကိုလည္း အမွ် ေပးေ၀ပါတယ္။ အမွ် အမွ် အမွ် ယူေတာ္မူၾကပါ။ သာဓု၊ သာဓု၊ သာဓု ” ဆိုျပီး နတ္ေကာင္း နတ္ျမတ္မ်ားနဲ႔တကြ ေ၀ေနယ် အေပါင္းကို အမွ်ေပးေ၀လိုက္ပါဦး။

၃။ ညပိုင္း
-----------------
တတ္ႏိုင္တယ္။ အခ်ိန္ရတယ္။ သဒၶါတရားလဲ ထက္သန္လာတယ္ ဆိုရင္ ညပိုင္း ကိုးရီးယားကားေလး မလာခင္၊ ဒါမွမဟုတ္ ကိုးရီးယားကားေလး ျပီးသြားတဲ့အခါ ကုသိုလ္ငါးမ်ဳိးကို မနက္ကအတိုင္း တစ္ၾကိမ္ ထပ္လုပ္လိုက္ပါဦး။

ေန႔စဥ္ျပဳအပ္သည္
------------------------
ဒီအတိုင္းသာ ေန႔စဥ္ျပဳသြားစမ္းပါ။ ဆိုးေနတဲ့ကံဟာ ေတာင္းပန္ျပီး ထြက္သြားဦးမွာပါ။

ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔လုပ္-နက္ျဖန္ျဖစ္ ဆိုတဲ့ပံုစံမ်ဳိးေတာ့ ဘယ္ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ တစ္လတန္သည္ တစ္ႏွစ္တန္သည္ေတာ့ စြဲလုပ္ရပါမယ္။ ရက္မပ်က္ေအာင္ အဓိ႒ာန္ျပဳ၍ လုပ္ရပါမယ္။ အကုသိုလ္ဆိုတဲ့ အင္းအားက ၾကီးလြန္းေနရင္ေတာ့ ခ်က္ျခင္းၾကီး ရႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကုသိုလ္ အင္အား ေကာင္းလာတာနဲ႔ အမွ် ကုသုိလ္အင္အားကို ၾကည့္ျပီး လန္႔ေျပးသြားမွာပါ။

ဒါက ကံဆိုး ေနတဲ့သူေတြကို ေျပာတာပါ။
-------------------------------------------------
ကံေကာင္း ေနတဲ့သူေတြ အတြက္လည္း အျမဲတမ္း ကံေကာင္းေနေအာင္ ကုသိုလ္၅မ်ဳိး နဲ႔ အျမဲျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ေနသင့္ပါတယ္။

ဒီကုသုိလ္၅မ်ဳိးနဲ႔ ကံေကာင္းေအာင္ လုပ္ေနတဲ့အတြက္ ဒုတိယဘ၀၊ တတိယဘ၀ စသည္ေတြမွာလည္း ဆက္ျပီး ကံေကာင္းေနဦးမွာပါ။

ဒုကၡၾကံရင္ သစၥာဆို။
-----------------------------
ဒီကုသိုလ္ ၅မ်ဳိးကို ကံေကာင္းျခင္း၊ ကံဆိုးျခင္းေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ ေန႔စဥ္၀တ္တစ္ခု အေနနဲ႔ ျပဳရပါမယ္။ အဲဒီလို ျပဳေနစဥ္ အတြင္းမွာပဲ

ဘ၀ အခက္အခဲ တစ္ခု ၾကံဳလာမယ္၊ ဒါဆို ကိုယ္ျပဳတဲ့ကုသိုလ္၅မ်ဳိးကို ေန႔စဥ္ အမွ်ေပးေ၀ေနတဲ့ နတ္ေကာင္းန တ္ျမတ္ေတြကို တိုင္တည္ျပီး သစၥာ ဆိုလို႔လည္း ရပါတယ္။

” ကၽြႏ္ႈပ္သည္ ကုသိုလ္၅မ်ဳိးကို ေန႔စဥ္ျပဳျပီး၊ နတ္ေကာင္းန တ္ျမတ္ မ်ားကိုလည္း ေန႔စဥ္ အမွ်ေပးေ၀ခဲ့ပါတယ္။ ဤသစၥာစကား မွန္ကန္ပါက ယခုေတြ႕ၾကံဳေနရေသာ အခက္အခဲမ်ား ေျပေပ်ာက္ ပါေစသတည္း။ နတ္ေကာင္း နတ္ျမတ္တို႔က ကူညီမစေတာ္မူပါ ” စသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ…..

သံသရာကပင္ ကၽြတ္ႏိုင္ရဲ႕
-----------------------------------
ကုသိုလ္ ၅-မ်ဳိးထဲမွာ ၀ိပႆနာလည္း ပါေနေတာ့ တရားမွတ္ရင္ ပါရမီပါခဲ့ရင္ တစ္မဂ္ တစ္ဖိုလ္မွသည္ ေလးမဂ္၊ ေလးဖိုလ္ အထိ တရားထူးတရားျမတ္ေတြ ရသြားျပီး သံသရာ၀ဋ္က ကၽြတ္သြားႏိုင္ပါေသးတယ္။

ကုသိုလ္ ၅မ်ဳိးကို ဘယ္အဆင့္အထိ ျပဳရမလဲ … ဆိုရင္ ညအိပ္ရာ၀င္လို႔မွ ဒီေန႔ တစ္ေန႔တာအတြက္ ကုသိုလ္ ၅မ်ဳိး မျပဳရေသးရင္ အိပ္လို႔ လံုး၀မေပ်ာ္တဲ့ အဆင့္ ခ်က္ျခင္း ထလုပ္လိုက္မွ အိပ္ေပ်ာ္တယ္ အိပ္လို႔ရတယ္ ဆိုတဲ့ အဆင့္ထိ ျပဳလုပ္ၾကရပါတယ္ …

ကဲ …. စာဖတ္သူ … ၊ ကံ နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေသခ်င္ေလာက္ေအာင္ ဆိုးေနပါေစ။ ကုသိုလ္ ၅မ်ဳိးနဲ႔သာ ေန႔စဥ္ ျပဳျပင္ လိုက္စမ္းပါ။ မၾကာခင္ ကံေကာင္းလာပါလိမ့္မယ္။

post by
နွင္းဆီဖူးေလးမ်ား-
Love BUDS

Read More →

မလုိသူေတြၾကားက ရုန္းထြက္ပါ

သင့္ကို မလိုအပ္တဲ့သူေတြ ေ႐ွ႕မွာ
သင္အၾကာႀကီး ရပ္မေနပါနဲ႔။

သင့္ရဲ႕ ေစတနာ ေမတၱာေတြကို
တန္ဖိုး ထားရမွန္း မသိသူေတြႏွင့္
အခ်ိန္ျဖဳန္းမေနလိုက္ပါနဲ႔။

သင့္ကို နားမလည္ၾကသူေတြေၾကာင့္
သင္ဟာ လူပိုတစ္ေယာက္လို ခံစားေနရၿပီလား။

သင့္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ
သင့္ကို လိုအပ္ေနတဲ့သူေတြ ႐ွိပါတယ္။

သင့္ေစတနာ ေမတၱာေတြကို
တန္ဖိုးထားၾကသူေတြ အမ်ားႀကီးပါ။

မလိုအပ္တဲ့ သူေတြၾကားက ႐ုန္းထြက္လိုက္ပါ။
သင္ဟာဘယ္ေတာ့မွ လူပို မဟုတ္ပါဘူး။

အ႐ွင္ပေညာဘာသ (ဗန္းေမာ္)

Read More →

လုိတုိင္းတ ရၾကပါေစ…

လုိတာေတြ မျပည့္ခင္က ဟုိဟာလုိ ခ်င္လုိက္တာ ဒီဟာလုိခ်င္လုိက္တာနဲ႔
လုိတာေတြျပည့္လုိ ရလာတဲ႕အခါ ေနာက္ထပ္ လုိခ်င္တပ္မက္မႈေတြ အသစ္ထပ္ေပၚလာတယ္။

ေလာဘေတြျဖစ္လာတယ္… ဘာမွ မရွိတုန္းက လုိခ်င္တဲ႕ အပူ… လုိတာ
ေတြရလာလုိ႕ ေနာက္ထပ္ လုိခ်င္တဲ႕
အပူ… ဘယ္အရာပဲျဖစ္ျဖစ္ အပူက အပူပါပဲ…

ခ်မ္းသာလည္း အပူ… ဆင္းရဲလည္း အပူ … ရွိတာနဲ႕ ေရာင္ရဲဖုိ႕… ေရာင္ရဲ
တင္းတိမ္ေနထုိင္ဖုိ႕ဆုိတာ အေျပာ လြယ္သေလာက္ အေတာ္ေလ့က်င္ ယူရမဲ႔ ကိစၥပါ။

အပူေသာကေတြၿငိမ္းဖုိ႕ ေလာဘသပ္
ၿပီး ေရာင္ရဲဖုိ႕ ေလ့က်င့္ရင္း လုိတုိင္း
တရၾကၿပီး ရတာနဲ႕ ေရာင္ရဲႏုိင္ၾကပါ ေစ။

Read More →

စာဖတ္ၾကပါ

အလိမၼာ စာမွာ႐ွိ တဲ့။
အသိပညာလိုခ်င္ စာဖတ္ပါလို႔
ဆိုလိုတာပါ။

ကိုယ့္စိတ္ကိုကိုယ္
ေဆာက္တည္လို႔ရတာအသိပညာပါ။
အတတ္ပညာဟာ တစိတ္တပိုင္းမ်ွသာ
ဘဝအတြက္ အသံုးဝင္ပါတယ္။

တစ္ကယ္လိမၼာျခင္းကို
အလို႐ွိရင္ေတာ့
ဖတ္လို႔သိလာမယ့္အသိပညာကို
စိတ္ႏွလံုးမွာ ကိန္းေအာင္က
ကိုယ္တိုင္ေဆာက္တည္မွ ရပါတယ္။

ပံုမွာျပထားတဲ့ စာအုပ္ဟာ
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၃ႏွစ္က
စတုတၳအႀကိမ္နဲ႔ ေနာက္ဆံုး
ထုတ္ေဝသြားတဲ့ စာအုပ္ပါ။

ဗုဒၶဘာသာမွာ နာမည္ႀကီး
႐ွင္နာဂသိန္နဲ႔ မိလိႏၵအေမးအေျဖ ဆိုတာ
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀၀ေက်ာ္
(ျမတ္ဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူၿပီးေနာက္ ႏွစ္၅၀၀အလြန္) သာဂလၿမိဳ႕မွာ မိလိႏၵဘုရင္နဲ႔ နာဂေသနမေထရ္ျမတ္တို႔ရဲ႕ အေမးအေျဖပါပဲ။
ခက္ခဲနက္နဲသေလာက္ သိမ္ေမြ႔တဲ့ ျပႆနာေတြကို
အေမးအေျဖနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေကာင္းတစ္အုပ္ပါ။

လူတိုင္း ဖတ္႐ႈ ေလ့လာသင့္တဲ့ စာအုပ္ပါ။
ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြအဖို႔ ပိုၿပီး ဖတ္႐ႈမွတ္သားသင့္တဲ့
စာအုပ္စာေပပါ။

မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး(႐ွင္ဇနကာဘိဝံသ)
ေရးသားခဲ့တဲ့ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာက်မ္းလို
စာေပမ်ိဳးေတြကို ဖတ္႐ႈၾကပါလို႔
ႏိႈးေဆာ္လိုက္ပါတယ္။

အသိတစ္လံုး အျမတ္ဆံုး
တစ္လံုးသိ အက်ိဳး႐ွိ၏ တဲ့။
စာဖတ္ၾကပါ မိတ္ေဆြတို႔။

Read More →

မသိခ်င္ေပါင္းမ်ားစြာထဲမွာ ကုိယ့္ဘဝကုိ ကုိယ္မသိတာ အဆုိးဆုံးပါ

Read More →